Hüseyin Kalkan

Ankara Emniyet Müdürlüğü’nde şehit oldu.

Kırk beş yaşında. Milli Savunma eski Bakanı Vecdi Gönül’ün uzun yıllar yakın korumalığını yaptı. Anne ve babasını rahat ettirmekten başka derdi yoktu. Darbe girişimi olduğunu öğrendiğinde görev emri aldı ve tedirgin olmalarını istemediği ailesine haber vermeden evden çıktı. Arabası yoktu, otobüsler de çalışmıyordu. Emniyetin arka girişinden binaya girmeyi başardı. Mesai arkadaşlarıyla TOMA’ları yollara, halden gelen kamyonları ise Emniyet’in önüne çekti. Polis arkadaşları korunmak için kamyonların arkasına geçmeyi teklif ettiğinde, “Ağabey ölümden ötesi yok” dedi sadece. Darbeci askerlerin saldırıları giderek artınca, bir tankın önüne geçerek tekbir getirdi. “Asker polis kardeştir” diye bağırdı. Ancak albay kılığındaki bir hainin vur emri ile vuruldu. Yedi kurşun çıktı bedeninden. Beraber direndikleri polis arkadaşı, vurulunca sırtüstü yere düşen Hüseyin Kalkan’ın yüzünde daha önce hiç görmediği bir gülümseme gördü. Öyle ki “Gülme, kalk!” diye seslendi. Şehadet gülümsemesiydi bu. 1992’den beri Özel Harekatçı olarak, Cizre’deki operasyonların tümüne katıldı. Hiç evlenmedi ancak içindeki çocuk sevgisine herkes şahitti. Sokaktaki çocuklara dondurma dağıtır onları sevindirirdi.