Hüseyin Kısa

İstanbul/Esenler Atışalanı’nda şehit oldu.

Yirmi sekiz yaşında. Tokatlı. Evli. Bir çocuk babası. Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın ‘sokağa çıkın’ çağrısını duyduktan sonra evde bir dakika bile durmadı. Hızla üstünü giydi, kapıya yöneldi. Döndü bir kere daha baktı arkasına Eşine, can yoldaşına, yavrusuna. Attı kendini sokağa, katıldı kalabalığa. Vatanını namusunu savunmaya koştu. Yıllardır gidip geldiği sokaklarda gördüğü manzara karşısında şaşırmıştı ama şimdi evham zamanı değil, şimdi vatanı savunma, şimdi çocukluğundan beri özlemini güttüğü şehadet şerbetini içme zamanıydı… Yaya olarak Esenler Atışalanı’na gitti. İnsan kalabalığı arasında vatanı savunmak için bir an bile geri adım atmadı. Gözlerinin önünde bir kadının tanklardan biri tarafından ezildiğine şahit olunca dayanamayıp tankın önüne atıldı. Tankı durdurmak ve bu vahşetin devam etmesini engellemek istiyordu. Paletlerin altında kaldı. Şehit edilmeden bir süre önce eşine bir bayrak vermiş, “Öldüğümde bu bayrağı üzerime örtün” demişti. İki yaşındaki kızı Nisa’ya kendi kaderini miras bıraktı. Kendisi de iki yaşındayken annesini kaybetmişti.