Ramazan Sarıkaya

İstanbul Büyükşehir Belediyesi önünde vuruldu. Kırk gün sonra hastanede şehit oldu.

Elli üç yaşında. Malatyalı. Dört evlat babası. İşçi Emeklisi. Fatih’te AKDAV vakfının çay ocağında çalışıyordu. Sevenleri güzel çaylarıyla, tatlı tebessümüyle, hoş sohbetiyle hatırlıyor onu. Çalışmayı çok sever, ailesiyle birlikte vakit geçirmekten mutluluk duyardı. Her fırsatta okur, okumayı teşvik ederdi. 15 Temmuz gecesi darbe girişimini öğrenip Cumhurbaşkanımızın çağrısını duyunca İstanbul Büyükşehir Belediyesi önüne gitti. Belediye önüne varır varmaz, darbeci askerlerin saldırısına maruz kaldı. İki kurşunla yaralandı. Kırk güne yakın hastanede tedavi gördü. Çok arzuladığı şehadet mertebesine hastanedeyken ulaştı. Büyük oğlu babasının ardından şöyle konuşuyor: “İnşallah biz de o mertebeye ulaşırız. İnşallah ölümümüz o şekilde olur. Ben hiç üzülmüyorum, mutluyum. Vefat etmek için en güzel yolu buldu.”