Recep Gündüz

15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nde şehit oldu.

Yirmi yedi yaşında. Hayatını ailesine adamış, parasını eve yollayan inşaat işçisiydi. Yılın bir döneminde İstanbul’a gelir çalışırdı. İşte o zamandaydı. İşten sonra oturup Köprü’yü seyretmeye daldı. Dinleniyordu. Bildiği sevdiği İstanbul manzarasına takılıp kaldı. Işıklar, sesler her şey tanıdıktı. Sonra bir telefon geldi “Darbe oluyor!” Olamazdı, izin veremezdi. Erzincan’daki ailesini aradı; babasına, kardeşlerini dışarı göndermemesini söyledi. Onları korumaya aldı ama kendisi için aynı şeyi düşünmedi. Herkesten önce ulaştı Köprü’ye. Ateş açıldı üzerine, vuruldu. Bacağından yaralanmıştı. Ağır kan kaybı vardı. Hastaneye götürülüyordu ama anlamıştı şimdi şehadet vaktiydi.