Zafer Koyuncu

Gölbaşı Özel Harekat Dairesi’nde şehit oldu.

Kırk beş yaşında. Evli. İki çocuk babası. Özel Harekat Dairesi Başkan Yardımcısıydı. Özel Harekat’ı çok severdi. Görevini aşkla yapardı, vatanına sevdalıydı. En hararetli çatışmalarda, en tehlikeli hatlarda, dağda, taşta mesleğini layıkıyla yürüten, bayrağını onurla taşıyan, günlerin çoğunu ailesinden uzakta geçiren bir yiğitti. Sayısız operasyonda görev almış; sayısız başarıya imza atmıştı. Meslektaşlarıyla ve arkadaşlarıyla sayısız kez aynı hatta görev almıştı. “Zafer’in ve arkadaşlarının evleri gibiydi Harekât Dairesi” diyor eşi. “Kocaman yürekli adamlardı. Koşarak gittiler, çünkü vatan bu; ötesi yok… Zaten son bir yıldır sürekli, yüreğimiz şehadet haberi bekliyorduk. Ankara’da yazılmış şehadeti. Kader-i İlâhî bu…”