Zeynep Sağır

Gölbaşı Özel Harekat Dairesi’nde şehit oldu.

Otuz yedi yaşında. Adıyaman Kâhta doğumlu. Üç çocuk annesi. 15 Temmuz akşamı, yemeklerini yedikten sonra acil göreve çağırıldı. Bilemezdi onun için hazırlanmış bir maide sofrasının en güzide konuğu olarak çağrılıyor olduğunu. Dünya sofralarından nasibinin bittiğini anlamışçasına koştu. Lokmasını yarım bıraktı. Vatan, onu hainlerin tutuşturduğu büyük yangına su taşıması için çağırıyordu. Tereddüt etmedi. Evlatlarının sofrada mahzun olacakları gelmedi bile aklına. Yumruğunu sıktı ve gönlü şehadetin cezbesine kapılınca, geri dönememe ihtimalini göze alarak ayrıldı yuvasından. Şehit olduğu ana kadar eşiyle iletişim halindeydi. İlk bomba patladığında, “Bomba yedik!” dedi eşine. Yine de sakindi sesi. Biliyordu onu bekleyenin ölüm olamayacağını. Şehitlere ölü denemeyeceğini şehadeti kana kana içen meslektaşlarının güzel yüzlerinde ezberlemişti. İkinci bombalamadan sonra iletişim koptu.