Osman Yılmaz

İstanbul/Çengelköy’de şehit oldu.

Kırk altı yaşında. Kastamonulu. Üç çocuk babası. 15 Temmuz gecesi darbe girişimini ve gelişmeleri öğrenince, kardeşi Hasan Yılmaz ile birlikte evinden çıkarak mücadeleye katıldı. Üzerinde kısa süre önce Ramazan Bayramında aldığı giysileri vardı. Arkadaşı Halil Kantarcı’ya yardım etmek isterken vuruldu. Gece eşine "Korkmayın, sabaha her şey geçecek!" dedi. Eşine sürekli “Ben öleceğim, çocuklarıma sen bakacaksın” diyordu. “Birbirimize çok düşkündük” diyor eşi Şule Hanım. “Ağzımdan çıkan her lafa üzülürdü. Bana ve çocuklarıma uyurken uzun uzun bakardı. Geceleri sesli sesli Kur'an okurdu. 2003 yılında Hacca gittik. Tek hayali şehit olmakmış. Hacda şehit olmak için dua etmiş. Hacı arkadaşımızın kucağında şehit oldu. Allah dualarını kabul etti.”