Osman Arslan

Genelkurmay Başkanlığı önünde şehit oldu.

Elli üç yaşında. Çorumlu. İşçi emeklisi. Yakın zaman önce umreden dönen ve tek arzusu hac farizasını yerine getirmek olan Osman Arslan, hiç değilse o mübarek topraklarda vefat etmek istiyordu. 15 Temmuz gecesi darbe girişimini haber aldığında, müjdelenmiş gibi ayağa kalktı. Ailesinin itirazına rağmen, “Ben bu salâların susmasına izin vermem!” diyerek camilerden okunan salâ sesleriyle birlikte evden çıktı. Bir ayağı aksayan Osman Arslan’ın o güne kadar koşabildiğini görmeyenler, göğsüne doldurduğu taşlarla bir tankın peşinden ‘kurşun gibi’ hızla koştuğuna hâlâ inanamıyor. Arzuladığı şehitlik mertebesine, Genelkurmay Başkanlığı önünde erdi.