Engin Tilbeç

İstanbul-Hasdal Kışlası’nda şehit oldu.

Henüz 15’inde. Kıt kanaat geçinen, ancak şehrin kenar semtlerinde kendilerine yer bulabilen bir ailenin evladı. Annesi işsiz, mesleksizdi. Baba yaralıydı, engelliydi. Engin, çok istemesine rağmen okuyamadı, okulunu terk etti, ailesini geçindirmek için bir tekstil firmasında çalışmaya başladı. O gece, Sultangazi’deki evlerinden Vatan Caddesi’ne gitmek için arkadaşlarıyla birlikte bir kamyonun kasasına atladı. Daha sonra kendisinden haber alınamadı. Abisi İrfan Tilbeç, kardeşini hastane hastane dolaşarak aradı. Fatih’teki Bezmialem Hastanesi’nde kimliksiz bir cenazenin bulunduğu haberini alır almaz buraya gitti. Engin’i ancak kıyafetlerinden teşhis edebildi. Kısacık hayatını garip yaşadı fakat son nefesini verdiğinde, unutulmaz bir destanın başkahramanıydı.