15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nde şehit oldu.
Elli bir yaşında. Hayatın tüm zorluklarına karşı dimdik duran güçlü bir kadın. Haklıdan yana, mazlumdan taraf, yardımdan çekinmeyen, bölüşen, paylaşan. Adı gibi “Sevgi” dolu. Darbe haberini alan oğlu annesini saat 23.00 gibi aradığında “Ölmek var dönmek yok” demiş, çoktan vatan savunmasına çıkmıştı. “Vatan söz konusu olunca, annem kaplan kesilirdi” diyor damadı. “Saat 10 civarı daha Cumhurbaşkanı Erdoğan çağrı yapmadan evden çıkmış. İlk olarak Ümraniye'ye gitmiş. Sonra k-Köprü’nün kapatıldığını öğrenince oraya doğru koşmaya başlamış.” Ailesiyle en son 02.23 civarında görüştü, helallik istedi. Komşuları ayakkabılarını yolda giydiğini söylüyor. Gözü dönmüş teröristler halkı, yeri, göğü bombalarken vatandaş mücadeleye devam edebilmek için yere yatıyordu. Sevgi Hanım’a da seslendiler “Yere yat!” diye ama o yatmadı. Tankın önüne doğru yürüdü. Ve Şehitler Köprüsü’nün ilk şehitlerinden oldu.