Serhat Önder

Genelkurmay Başkanlığı önünde şehit oldu.

Almanyalı gurbetçilerinin ikinci kuşağındandı. Nürnberg’de çıkardığı Mahya dergisi etrafında güzel bir fikir ortamı oluşturmuştu. Nürnberg’de yaşayan çocuklarını alıp Anadolu’nun temiz havasını solumaları için Ankara’ya taşıdı. Avrupa’da sürdürdüğü toplumsal iyilik faaliyetlerini Türkiye’de tanıştığı Kızılay ailesi içinde Küçükesat Şube Başkanı olarak sürdürdü. Cumhurbaşkanımızın “istiklalimize ve istikbalimize sahip çıkın” çağrısına tereddüt etmeden karşılık verdi. Ailesini de alıp ihanetin ele geçirmeye çalıştığı yere, işin merkezi olan Genelkurmay’ı savunmaya gitti. Serhat’ın son sözleri uçak seslerinden endişelenen oğluna “Korkma oğlum!” oldu. Bu sırada helikopterden açılan ateşle tertemiz kanı, hasreti ile bir ömür ayrı kaldığı vatanına döküldü. Bir Hilal uğruna batan nice diğer güneşler gibi... Mahya dergisi, son sayısında yayın yönetmenini kapak konusu yaptı. Şehit Serhat Önder’in ağzından yazılan ‘son başlık’ adlı yazıda şöyle ‘diyor’ şehidimiz: “Dergiye bu sefer kardeşlerim beni konu olarak uygun görmüşler. Artık veda vakti…”