İstanbul Saraçhane Meydanı’nda şehit oldu.
Otuz beş yaşında. Ayakkabı imalatçısı. Biliyordu şehit olacağını Murat Kocatürk. Babasına sık sık “Şehit olmak istiyorum!” derdi. Yılların emektarı babası da “Hayırlısı olsun oğlum!” diyordu. Hissetmişti belli ki. O kara gecede olanları televizyondan izledi. “Sokağa çıkın!” çağrısıyla, ayak sesleri salâ seslerine karıştı. Şehadetinin salâsını dinledi. Abdestini aldı. Adeta bayrama gidiyormuş gibi çıktı evden. Cesurdu, hiç korkmazdı. Haber gelmedi bir daha. Ertesi gün babası Gaziosmanpaşa Karakolu’na çağrıldı. Genç bir komiser yardımcısı tarafından, ayetler eşliğinde şehitlik haberi verildi.