Genelkurmay Başkanlığı önünde şehit oldu.
Kırk iki yaşında. O gece ailesiyle bir düğündeydi. Eş dost birçok kişiyle görüşüp muhabbet etti. Darbe haberini alır almaz eve döndü. Kıyafetlerini değiştirmeden evden çıktı. Genelkurmay Başkanlığı önünde demokrasi mücadelesi verirken sık sık abisi ile görüşüyordu. En son, “Nasipten ötesi yok. İnşallah bu ülke bu darbecilere kalmayacak. Vatan sağ olsun” dedi. Bu konuşmadan sonra kendisiyle irtibat kesildi. Saatler sonra telefona bir başkası cevap verdi, şehit olduğunu söyledi.