Mehmet Demir

Gölbaşı Havacılık Dairesi Başkanlığı’nda şehit oldu.

Otuz bir yaşında. Gaziantepli. Marmara Üniversitesi Otomotiv Öğretmenliği Bölümü mezunu. Atamasını beklerken polis olmayı tercih etti. Annesine ve ailesine yardım edebilmek için Gaziantep’te göreve başladı. Yıllar önce, bir yağmurlu günde, üniversitenin koridorlarında, sadece gözlerinin mavisini gördüğü o kızı unutamadı. “Okyanus” diye kodladı sevdasının adını. Kalbinin vatanı bildiği gözlerinin hayaliyle yaşadı yıllarca. Aradı, aradı; yıllar sonra görev yaptığı okulun merdivenlerinde buldu ‘Okyanus’unu. Elinde ne kadar çiçek varsa atıverdi önüne. Kavuştu sevdiğine. “İki defa nişan yaptık, iki defa da düğün…” diyor eşi. Yani ‘Okyanus’u. “Araya görevler, vefatlar girdi, hep erteledik…” diyor ‘Okyanus’u. “O gece yüzünde değişik bir beyazlık vardı; esmerdi aslında. Büyük annemin yüzünde de görmüştüm o beyazlığı ve birkaç gün sonra vefat etmişti. Anlamalıydım.” Gölbaşı’nda uçakların alçaktan uçtuğunu görünce, “Bu işte bir hainlik var; Allah korusun, yeni gelen çocukların başına bir iş gelmesin!” diyerek koştu Havacılık Dairesi Başkanlığı’na. Eğitime yeni başlamış, genç polisleri düşünüyordu ve bir de çocukluk arkadaşlarını. “Çocuklardan önce gitmem lâzım, hem diğerlerinin çocukları var, ben yetişeyim” dedi.