Muhammed Yalçın

Cumhurbaşkanlığı Külliyesi yakınlarında şehit oldu.

Yirmi iki yaşında. Dört çocuklu bir ailenin oğlu. Üniversite üçüncü sınıf öğrencisi. Ailesinin onuru, yarını, umuduydu. Engelli kız kardeşi, çok sevdiği ablası, kardeşi Yasin ve anne babasıyla birlikte yaşıyorlardı. 15 Temmuz gecesi, darbe girişimini duyunca “Bugün evde oturursak; yarın oturacak bir evimiz olmayacak” diyerek sokağa indi. Külliye’nin önüne geldiğinde devletine, milletine, reisine sahip çıkanları da gördü; devletinin, milletinin üstüne kurşun yağdıranları da… Muhammed adını taşımanın hakkını verdi; dimdik durdu, topun tüfeğin karşısında. Siper etti gövdesini, dursun diye bu hayâsızca akın. Al bayrağın rengine kattı kanını.